آرام جان2

---

جايگاه دعا

اولين قدم در راه شناخت عميق و صحيح « دعا» روشن كردن جايگاه اعتقادي آن در فرهنگ قرآن و روايات است ، يكي از بهترين معرف هاي اين جايگاه، فرمايش امام باقر عليه السلام است كه دعا را برترين عبادت دانسته و فرموده اند:  «افضل العباده الدعاء»

در اين خصوص ابتدا بايد معناي عبادت روشن شود تا اين حقيقت كه دعا برترين عبادات است ، روشن گردد، ابن منظور مي نويسد: «اصل العبوديه الخضوع و الذلل ... ولايقال عبد يعبدْ عبادة الّا لمن يعبد الله تعالي»

«اصل عبوديت عبارت از خضوع و خواري است ... و تعبير  "عبد يعبد عباده" فقط براي كسي كه خداي متعال را عبادت مي كند به كار مي رود»

تعبير ديگر در معناي عبادت چنين است: «العبادة الطّاعه و نهايه التعظيم لله تعالي» ،عبادت عبارت است از اطاعت و بالاترين حد بزرگ داشت خداي متعال.

راغب اصفهاني هم در توضيح عبادت چنين مي گويد:

«العبوديه اظهار التذلل و العباده ابلغ منها لانها غايه التذلل و لا يستحقَّها الا من له غايه الافضال و هو الله تعالي»

 عبوديت اظهار خواري است و عبادت از آن رساتر است چون نهايت و بالاترين حد خواري است و تنها شايسته كسي است كه بالاترين فضيلت و برتري را دارد كه همانا خداي متعال مي باشد.

بنابراين مقدمه ،بايد توجه داشت كه براي حضرت ولي عصر(عجل الله تعالي فرجه الشريف) نيز دعايي است كه از اين قاعده مستثني نيست و بايد در اوج تذلل و خضوع در محضر حق  تعالي صورت گيرد و بهترين حالتي كه اين خضوع و خشوع در انسان هويدا است حال نماز می باشد، مخصوصاً در حالت قنوت كه بيانگر فقر و ذلت آدمي در محضر غني مطلق مي باشد، پس يكي از بهترين مواقع دعا براي امام زمان ، قنوت بوده و چون جمعه به عنوان سيد الايام و بهترين روزهاي هفته ، و نماز جمعه از مهمترين عبادات مي باشد دعا در اين روز و در قنوت نماز جمعه از اهميت ويژه اي برخوردار است.بنابراین شايد سفارش حضرت ثامن الحجج(عليه السلام) به خواندن دعاي مورد بحث در قنوت نماز جمعه با عبارت « لا تقل كما يقولون ولكن قل: » به همين دليل باشد.

نقش ما در ظهور حضرت:

امام صادق عليه السلام مي فرمايند: خداوند براي فرزندان حضرت ابراهيم عليه السلام از همسرش ساره چنين مقدر فرموده بود كه مدت چهار صد سال در رنج و عذاب باشند. اما بني اسرائيل با ضجه و گريستن به پيشگاه خداوند توانستند، ظهور منجي خود را (حضرت موسي عليه السلام) را صد و هفتاد سال جلو اندازند.

«فلما طال علي بني اسرائيل العذاب ضجوا و بكوا الي الله اربعين صباحاً  فأوحي الله الي موسي و هارون أن يخلصهم من فرعون فحطَّ عنهم سبعين و مأة سنه».

پس وقتي مدت عذاب بر بني اسرائيل طولاني شد: چهل صباح به پيشگاه الهي ضجه و گريه كردند تا اينكه خداوند به موسي عليه السلام و هارون وحي فرمود كه آنها را از فرعون خلاص كند،به اين ترتيب صدوهفتاد سال از آنها كم كرد.

امام صادق عليه السلام بعد از نقل اين ماجراي بني اسرائيل، اضافه فرمودند:

«هكذا انتم لو فعلتم لفرج الله عنا فأما اذا لم تكونوا فان الامر ينتهي الي منتهاه»

حال اگر چنين كنيد گشايش امر ما محقق مي شود و در غير این صورت ،ظهور در زمان خودش واقع مي گردد.

تعبير جالبي كه در اين خصوص به كار رفته ، بخوبي بيانگر حالي است كه يك انسان مومن بايد در هنگام دعا كردن داشته باشد، در حديث قدسي از پروردگار متعال خطاب به حضرت عيسي آمده است:

«يا عيسي، ادعني دعاء الغريق الحزين الذي ليس له مغيث»

اي عيسي ، مرا همچون فرد در حال غرق شدن و اندوهناكي كه هيچ فرياد رسي ندارد، بخوان

اصرار در دعا

يكي از مهمترين آداب دعا كه تأثير بسياري بر اجابت آن دارد اصرار ورزيدن برخواسته خود در دعا است. اصرار انسان برخواسته خود اگر از مردم باشد، مطلوب خداي متعال نيست ولي نسبت به ذات مقدس ربوبي اين امر محبوب و پسنديده است. امام صادق(عليه السلام) مي فرمايند: «انَّ الله عزوجل كره الحاح الناس بعضهم علي بعض في المسألة و احب ذلك لنفسه »

خداي عزوجل اصرار مردم به يكديگر در مورد درخواستهايشان را نمي پسندد ولي اين امر را نسبت به خودش دوست دارد.

امام باقر عليه السلام نيز در حديثي،قسم ياد كرده اند كه خداي متعال قطعاً حاجت اصرار كننده در دعا را برآورده مي سازد ، ايشان مي فرمايند: «و الله لا يلح عبد مومن علي الله عزوجل في حاجته الا قضاها له»

قسم به خدا هيچ بنده با ايماني در برآورده شدن حاجتش به درگاه خداي عزوجل اصرار نمي ورزد مگر آنكه خداوند خواسته اش را برآورده مي كند.

بايد توجه داشت كه اين اصرار بر دعا نبايد تبديل به آفت "استعجال" شود. يكي از حربه هاي شيطان براي اينكه بنده خدا را از درگاه او براند، اين است كه وقتي پس از مدتي دعايش مستجاب نشد، او را از استجابت دعايش نااميد سازد، اين همان" استعجال"مذمومي است كه در احاديث از آن نهي شده است.  امام صادق(عليه السلام) مي فرمايند:

«لا يزال المومن بخير و رخاء و رحمهٍ من الله ما لم يستعجل فيقنط فيترك الدعاء »

مومن همواره در خير و آسايش و رحمت از جانب خداوند است ماداميكه به استعجال مبتلا نشود و نااميد شده دست از دعا كردن بكشد.

 رواي از حضرت مي پرسد : كيف يستعجل؟ استعجال چگونه است؟ امام فرمودند: يقول : «قد دعوت منذ كذا و كذا و لا أري اجابة »  بگويد: از فلان زمان دعا كردم و اجابتي نديدم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: